Dalai Lama pelos caminhos do perdão - completo

O mal entendido entre as justiças são males do presidencialismo.

A República com o Sistema Presidencialista não se deu muito certo as relações entre os Três Poderes foram pautadas em realidades aparentes e ao menor não me toque acham que um estão com a verdade e outro com a mentira, uma briga de Maria e João e ficam mais acirrada se mexeram em seus brios.

Ao sofrer com uma acusação falsa ou não, na Republica Presidencialista inviabiliza o sujeito, assim, mais uma vez vemos um Juiz da Suprema Corte se manifestar numa suposta acusação de uma revista que sempre teve sede de vender e confundir a opinião, no caso, Editora Abril e gosta destas situações, não é de hoje.

Quando há uma verificação de uma atitude como feita ao Juiz lança no espectro jornalístico influência nas opiniões sem a finura de pelo menos a responsabilidade de perguntar para renomados homens da Republica e não há por parte desta Revista prudência em fazer sensacionalismo político e ao relatar tais situações interferem nas relações dos homens sérios republicanos.

Lança-se no vácuo relatos de tal e tal acordo sem ao menos no devido respeito ouvir os homens detentores da nobre busca da verdade, vira um disse me disse igual a casa da "joão Ninguém", a irresponsabilidade de algumas matérias parece novela pastelão.

Um Juiz do Supremo não deveria entrar neste disse e não disse e conversar diretamente com seus iguais da justiça antes de falarem ao público, mas aconteceu e foi a primeira vez no caso das corrupções do PT, ficou parecendo "chacrinha", claro num país acostumado ao sensacionalismo uma ou outra revista ou jornal lançaram neste calabouço.

O respeito por parte com os homens da lei ou são atores sozinho querendo mostrar o heroísmo da matéria com quanto atrapalha mais o andar das investigações, será que tal revista não ajudou o LULA em vários momentos esta revista esteve exaltando Sr. LULA  quando se fazia de "pai dos operários", isto não funciona numa República, igual a Getúlio que era "pai dos pobres", aliás Sr. LULA bem que gostaria deste título, no entanto, sua pupila Dilma agora não sabe resolver precisa dele.

Uma conversa entre eles, Juiz e Procurador seria bem vindo e já teria resolvido a questão e não uma briga de disse e não disse, fez ou não fez , aliás se querem isto serão os atores do trama de qualquer revista o jornal querendo o sensacionalismo, entrando neste jogo quem perde são os dois homens da lei.

Devem, portanto numa conversa entre eles e após isto devera ter um consenso, não dá para ficar na angustia de homens que estão no supremo e na promotoria se acusando sem as devidas conversas francas entre ambos.

Assim foi desde implantação da Republica com este sistema presidencialista demonstra e demonstrou péssimo quando se trata de verdade dos fatos e atos, o impeachment é mais uma demorada jornada, onde precisa do Presidente do Supremo ser o "chefe", ora foram 35 anos do projeto falido do PT, agora estaremos vendo o falido PMDB com o poder que sempre foram deles no Congresso e pela segunda vez, a primeira foi com José Sarney.

Caiu projeto PT, agora PMDB e PSDB com José Serra e companhia e também os que dizem que o Estado deve ficar interferindo em tudo, o falso nacionalismo entre eles o partido Rede, Partido Verde e o ainda que proponha as velhas idéias de "igualdade" como o PSTU e PSOL e Rede

O povo vê tão distante estes entraves do presidencialismo, as eleições atuais um jè devu (já vi isto) com mesmos personagens e um Lula e principalmente agora Dilma falando em Golpe e que não deveria ficar nas mãos de deleções, esta vieram para ficar e tal juíz deveria ter o bom senso e tido uma conversa antes com os Promotores, afinal, ele não único dono da verdade e nem a revista que tanto colheu frutos anteriores e vê como um sorvete de espinhos seu sensacionalismo editorial.

As olimpíadas na véspera do impeachment, saudades de quê?

A geração de 1960 a 2016 passaram por momentos de dogmatização e partidários do capitalismo ou do socialismo. O mundo em que eles viram e um Brasil trilhando a urbanização tão longe e tão perto de querer mudar o mundo.

Depois dos avanços do homem rural aculturado pelas propagandas e achando felicidades até 1980, daí surgiu um espectro chamado LULA que queria fazer junto com "companheiros"  uma  a salvação do mundo pela doutrina da igualdade, sorte teve aqueles que não seguiram estas ideologia que aproveitaram os momentos capitalistas e conseguiram se estabelecer economicamente.

Tendo seu grupo primário bem ajustado conseguiram ascender no ideal de vencer nos 80 milhões em ação, eu saído do campo e alegremente me lancei a felicidade dos anos 70, nasci em 1961, achei-me num país de oportunidades de emprego, só ficava sem empregos os "vagabundos".

Tanta gente realizava as ilusões do cinema, Mazzaropi, os três patetas, as brincadeiras e inocências, jogávamos e brincávamos na casa de um amigo (a). Cada um de nós mais insignificantes, em sua existência sorria com os espetáculos de um bom circo e das voltas pela pracinha à procura de rostos felizes e como tinha!

A influência do mundo dividido e bipolar efetuado em duas escolhas muitos jovens escolheram o socialismo, no entanto, outros nem aí com esta, o país estava em pleno emprego, nem interessava os termos esquerda e direita e felizes e muitos construíram suas boas aventuranças, se fosse pelo suposto grupo socialistas ainda estaríamos lutando ingloriamente. 

Não havia preocupação com inflação as propagandas exaltavam a os desejos, uma televisão e um programa do Silvio Santos com seu jingo "Silvio Santos vêm aí, tara tatá”, o chacrinha "quem quer abacaxi, olha o bacalhau" não mostrava as "torturas" de "esquerdista" como Capitão Lamarca que tanto os lideres de “esquerda” e cantores na luta pela “causa” estão sim muito ricos. E ainda um LULA discursando de um suposto golpe para camaradas no sindicato oligárquicos e são sempre os mesmos.

Imaginar o José Genuíno no pico da Bandeiras querendo fazer um levante maoista e dizendo que a guerrilha começaria lá e se estenderiam por todo o Brasil o que leva um fanatismo irresponsável uma ANL dando apoio, quantos jovens morreram neste fanatismo e desde 1982 com Sr. LULA quantos foram  crianças adulteradas com sua ação insensatas e quer ainda o fanatismo?

O abraço na idealização do Che Quevara nos jovens estudados como fossem os mocinhos dos bangs-bang a espera de um mocinho vencer e dar um novo vulto ao povo, este tão distante estava nas estradas de Santos de Roberto Carlos e no rebolado de Elvis Presley. Não achava graça os destemidos mocinhos das "esquerdas". A Dilma pertenceu  Vanguarda Armada Revolucionária Palmares (VAR-Palmares) – ambas as organizações defendiam a luta armada contra o regime militar.

Uns diziam que eram favoráveis a regime de Fidel Castro, outros do maoismo da China, no entanto, a maioria deste que eram minoria abraçava e beijava o vermelho da Ex-União Soviética e crença que algum líder ou super-homem pudesse trazer a sonhada igualdade.

Surgiram vários ídolos, mas nos bastidores há sempre os espertos que se promoviam como salvadores da pátria, no entanto, foram vanguardeiras das causas perdidas, Dilma e o populista Lula que alcançaram uma simbologia na mente deste jovem, desde que homem foram homem há lideres tanto espirituais como pacifistas, estes acima, não foi e nunca será igual a pacifistas, foram beligerantes que dizia que só através da luta de classes poderia nos pobres mortais saírem das angustias da necessidade, até  Dilma pegou na arma, na VAR- Palmares.

Era necessário a práxis desta para diminuir os sofrimentos dos empobrecidos trabalhadores para uma sociedade altamente desenvolvida, tão belo sentimento, mas pobre nas concretizações e levaram os desencantos a tantos jovens e estereotipou o modo de pensar brasileiro, muitos dizem que temos o complexo de vira-lata, não temos o complexo vira-lata e sim o povo sofreu e sofrer as enganações destes lidere.

Vitimas, não! Inocentes úteis e românticos e não pensaram que o bem estar precisa de dinheiro para comer as propagandas e delícias do sonhado mundo da massificação cultural sugerida por grupos de pessoas que sabiam da manipulação das massas através de má gerencia do bem estar baseando em felicidades alienadas da televisão e filmes.

Falhou e pronto! A Olimpíada foi espetáculo seria melhor se todos os brasileiros estivessem sem fome e com empregos, tão feliz seria o Brasil, seria como se estivesse nos anos 70, o homem gritando "chega aqui na Kombi com a carteira e já saia empregado" tão fácil, não faltava empregos, agora tantos desempregados e tristes homens e mulheres que se adulteram na infelicidade.

É triste sim ver o potencial brasileiro com tamanha vastidão de território ver sem casas e homens se embriagando não para alegria, mas, pela tristeza do amanhã merece hoje um título "desesperança e solidão" onde só se encontra compaixão e chora nos filmes e nos programas da telinha, o vizinho que está passando fome é tantos e aquele que estão ao lado são sensíveis apenas pela derrota ou vitória das ilusões perdidas das décadas de 90 a hoje, 2016.

Assim a saudade fica no peito e 200 milhões entrando na maior recessão ocasionando fome e a Kombi que passa agora leva a tristeza, SAUDADES DESTA KOMBI ISTO SIM!

วัฒนธรรมของบราซิลมีตัวตนของเล็ก ๆ น้อย ๆ และเราจะเก็บเกี่ยวผลไม้: ออโตและใจแคบ

บุคลิกลักษณะเป็นหนึ่งในความเป็นอยู่ขององค์ประกอบที่ควรจะเป็นอิสระในรูปแบบความคิดเห็นและแสดงความคิดเห็นได้โดยไม่ต้องสำรอง แต่บรรทัดฐานและศุลกากรสามารถนำไปสู่ผลกระทบร้ายแรงสำหรับทางปัญญา ประพฤติหลักคำสอนเจตนารมณ์สามารถเป็นอุปสรรคทางร่างกายหรือทางศีลธรรม แต่เมื่อมีอันตรายที่จะแสดงออกเสรีภาพ ข้ออ้างเป็นหนึ่งในลักษณะและความคิดเห็นของพวกเขาในแง่ลบจะมีความยุ่งยากเว้นแต่อันตรายผิดกฎหมายที่ได้รับอนุญาต

มีฝูงชนกระตือรือร้นขี่ความคิดเห็นที่มาจากโทรทัศน์ที่บ้านของคุณอินเทอร์เน็ตและอื่น ๆ ในรูปแบบของการกระทำที่พันกันโดยไม่คำนึงถึงความประสงค์และธรรมชาติของพวกเขาซึ่งโดยไม่มีเหตุอันสมควรส​​ามารถทำอันตรายกับคนอื่น ๆ สามารถและกรณีที่สำคัญที่สุดคือ ดูดซึมได้อย่างแน่นอนโดยผู้ฟังที่จะต้องมีการควบคุมโดยความรู้สึกที่ไม่เอื้ออำนวยว่าภาพเหล่านี้เมื่อมีความจำเป็นโดยการรบกวนการใช้งานของผู้ชมเสรีภาพของก้อนของแต่ละบุคคลและไม่ได้มาจากความโง่เขลา

ควรจะ จำกัด ; มันไม่ควรจะกลายเป็นความรำคาญให้กับผู้อื่นการสื่อสารบราซิลวิธีการผ่านข้อ จำกัด เหล่านี้และเราเก็บเกี่ยวในวันนี้เป็นเรื่องไร้สาระที่แท้จริงของโปรแกรมที่ไม่ได้ให้ความรู้และเป็นไปตามความชอบของตัวเองและการตัดสินใจในสิ่งที่กังวลเดียวกันสำหรับเดียวกัน เหตุผลที่แสดงให้เห็นว่าควรจะเป็น "ฟรี" ยังพิสูจน์ให้เห็นว่าเธอซ่อนละเมิดและมุมมองของเขาดำเนินการไปสู่​​การปฏิบัติมีค่าใช้จ่ายทางสังคม

ของมนุษยชาติแน่นอนไม่ได้ผิด; ความจริงของพวกเขาส่วนใหญ่เป็นเพียงความจริงครึ่ง; ว่าหน่วยความคิดเห็นเว้นแต่ส่งผลให้เกิดการเปรียบเทียบที่สมบูรณ์มากขึ้นและเป็นอิสระจากความคิดเห็นตรงข้ามไม่พึงประสงค์และความหลากหลายไม่ได้เป็นความชั่วร้าย แต่ดี แต่ไม่สมบูรณ์เป็นสื่อของประเทศบราซิล, แสดงประสบการณ์ชีวิตที่แตกต่างกัน และเหนื่อย "การพักผ่อน" และซ้ำ.
นี้ฟรีขอบเขตควรจะให้กับตัวละครของพันธุ์โดยปราศจากอคติกับคนอื่น ๆ และว่าค่าของโหมดที่แตกต่างของชีวิตที่ควรจะได้รับการพิสูจน์ในทางปฏิบัติใน นี้ กรณีสื่อมวลชนที่นี่ ประเทศอื่น ๆ ยังไม่ได้รับสามารถที่จะพยายามที่จะปรับปรุงความแตกต่างที่นำไปสู่ความรู้สึกร่วมกันว่าตัวละครของหน้าจอขนาดเล็กหรือที่ตัวเอง  ของ "เรื่องราว" เป็นกฎของการดำเนินการที่มีความต้องการเป็นหนึ่งในส่วนผสมหลักของมนุษย์แม้ชั่วขณะเหล่านี้ ไม่ได้เป็น "ผลงาน" ความสุขของแต่ละบุคคลที่ควรจะเป็นส่วนผสมหลักของความคืบหน้าของแต่ละบุคคลและสังคม

ในการรักษาหลักการนี​​้ความยากลำบากที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่จะพบในรายการโทรทัศน์หรือภาพยนตร์, การประเมินวิธีการที่จะได้รับการยอมรับสิ้น แต่ไม่แยแสของผู้คนทั่วไปที่ส่วนท้ายของตัวเองและเป็นโมฆะทางปัญญาและส่วนบุคคล

หากครั้งนี้มีการพัฒนาเป็นอิสระจากความแตกต่างกันเป็นหนึ่งในพื้นฐานความเป็นอยู่; ซึ่งไม่ได้เป็นเพียงองค์ประกอบของการประสานงานกับทุกคนที่ได้รับการแต่งตั้งตามเงื่อนไขอารยธรรมความรู้, การศึกษา, วัฒนธรรมแล้วใช่สื่อบราซิลสามารถเรียกว่าโง่ที่ซับซ้อน

มันเป็นอันตรายที่เสรีภาพควรจะเท่าไหร่และการปรับตัวของรอยต่อระหว่างมันและการควบคุมทางสังคมที่นำเสนอโดยนักแสดงที่ไร้สาระในวันอาทิตย์ที่เยาะเย้ยและลอบกัดอื่น ๆ และสถานที่ที่แตกต่างกันคือการมองจริง

 เรื่องไร้สาระและความยากลำบากพิเศษครูและผู้ปกครองมักจะคิดว่ามันเป็นธรรมชาติของแต่ละบุคคลและเห็นด้วยและแม้กระทั่งการพูดและคิดว่าเป็นรูปแบบที่พบบ่อยของการคิดว่ามีคุณค่าใด ๆ หรือสมควรได้รับความเคารพใด ๆ สำหรับพวกเขาเองบราซิลส่วนใหญ่คิดของความเป็นมนุษย์ที่พวกเขาอยู่ในขณะนี้ (สำหรับพวกเขาคือการทำสิ่งที่พวกเขา) ผมไม่เข้าใจว่าทำไมรูปแบบเหล่านี้

จุดเริ่มต้นของการสื่อสารของเราไปเสมอผ่านไม่คล่อง แต่คิดว่ามันควรจะดีพอสำหรับทุกคน

ก้อนของโหมดมักใหญ่ใฝ่สูงผ่าตัดใช้เวลาคล่องอับอาย แต่ส่วนที่ยากคือว่าเรื่องนี้ เป็น ส่วนหนึ่ง ของ ที่เหมาะในการปฏิรูปทางศีลธรรมและสังคมส่วนใหญ่ก็อาจจะสร้างความรำคาญและการอุดตันอาจจะดื้อรั้นของตัวละครมากขึ้นเป็นโศกนาฏกรรม จากDostoevskyไปสู่การยอมรับโดยทั่วไปว่าการปฏิรูปเหล่านี้ในการตัดสินใจของตัวเองคิดว่าจะเป็นที่ดีที่สุดสำหรับคนธรรมดาบราซิล

วิลเฮล์ VonHumboldtว่า "ในตอนท้ายของมนุษย์หรือสิ่งที่มีการกำหนดโดยคำสั่งของเหตุผลนิรันดร์และไม่เปลี่ยนรูปและไม่แนะนำโดยความปรารถนาที่คลุมเครือและชั่วคราวคือการพัฒนาที่ใหญ่ที่สุดและมีความสามัคคีมากที่สุดของอำนาจของเขาที่จะทั้งสมบูรณ์และสอดคล้องกัน"; ว่าดังนั้นวัตถุ "ในแง่ที่ว่ามนุษย์ทุกคน."

อย่างไม่หยุดยั้งควรตรงความพยายามของพวกเขาและโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่ต้องการจะมีผลต่อเพื่อนของพวกเขาไม่ได้เป็นแบบแผน แต่ใน "เสรีภาพและความหลากหลายของสถานการณ์"; และจากสหภาพ ของ เหล่านี้เกิดขึ้น "ความแข็งแรงและความหลากหลายของแต่ละบุคคลหลาย" ซึ่งรวมมีปรากฏปัจเจก.
ปัจเจกจะสับสนกับความเห็นแก่ตัวหรือจากกลุ่มที่แตกต่างกันเช่นทุกคนที่ใช้บูตสีดำและแจ็คเก็ต เสื้อสีดำและสีเข้มเป็นพังก์นี้ไม่ได้เป็นปัจเจก แต่ตายตัว

ใน "ริเริ่ม" และไม่เหมือนกันของโปรแกรมวัฒนธรรมเพลง "backland" เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ปรากฏเป็นคำหวาน "คนคุ้นเคย" หลักคำสอนนี้และอื่น ๆ และเก็บเกี่ยวผลไม้ของประเทศอันดับสามในโรคที่เกี่ยวกับการปฏิบัตินี้ .

ไม่พบสูงเป็นค่าบนความแตกต่างกัน ความคิดของใครของความเป็นเลิศในการปฏิบัติที่เป็นคนที่ควรจะทำอะไรอย่าง แต่คัดลอกอีกคนหนึ่งมีเป็นสำเนาในบราซิล

ผมไม่อยาก จะ บอกว่าคนที่ไม่ควรใส่ในวิถีชีวิตของพวกและสำหรับการดำเนินการของความกังวลของพวกเขาสิ่งที่การตัดสินของตัวเองเพื่อสร้างความประทับใจหรือตัวบุคคลของตัวเอง.
ใน มืออื่น ๆ ก็จะมีเหตุผลที่จะแกล้งทำเป็นว่าทุกคนควรจะ อาศัยอยู่เป็นถ้าไม่มีอะไรมีความรู้ในโลกก่อนที่พวกเขามาถึงทำสิ่งเดียวกันในฐานะนักแสดงหรือการกระทำอาจจะจริงเว้นแต่ประสบการณ์เหมือน แต่ ได้ ยังไม่ได้ทำอะไรที่จะแสดงให้เห็นว่ารูปแบบของการดำรงอยู่ , หรือการปฏิบัติที่เป็นที่นิยมไปยังอีก . ไม่มีใครปฏิเสธว่าทุกคนควรจะได้รับการสอนและการฝึกอบรมในวัยหนุ่มของเขาที่จะตอบสนองและได้รับประโยชน์จากผลการหนึ่งของประสบการณ์ของมนุษย์

แต่มันก็เป็นสิทธิ์และสภาพที่ดีของมนุษย์ถึงวุฒิภาวะของจิตปัญญา, การใช้งานและมีประสบการณ์ในทางของตัวเองที่จะตีความ . มันเป็นสำหรับเขา ที่จะ หาสิ่งที่เป็นส่วนหนึ่งของประสบการณ์การบันทึกอย่างถูกต้องที่ใช้บังคับกับสถานการณ์ของตัวเองและตัวอักษร
เป็นประเพณีและประเพณีของคนอื่น ๆ ในระดับหนึ่งหลักฐานของสิ่งที่ประสบการณ์ของพวกเขา ได้ สอนพวกเขา; หลักฐานสันนิษฐานและเป็นเช่นนี้ไม่ได้เรียกร้องให้การแสดงความเคารพของเขา แต่ในครั้งแรก

สถานที่, ประสบการณ์ของพวกเขาอาจจะแคบเกินไปเหมือนที่เราเห็นในบราซิลได้เล่นจริงด้วยเหตุนี้ ประการที่สองการตีความของประสบการณ์และความสามารถแสดงได้ถูกต้อง แต่ไม่เหมาะสมสำหรับการก่อตัวของสถ​​านการณ์จารีตประเพณีและตัวอักษรจารีตประเพณี

และในสถานการณ์เช่นนี้หรือตัวละครของเขาที่อยู่เบื้องหลังวิธีการที่ไม่เหมาะสมและไม่เพียง แต่การศึกษาหรือการพัฒนาใด ๆ ของคุณภาพซึ่งเป็นเงินบริจาคที่โดดเด่นของความเป็นมนุษย์

ที่คณะมนุษย์รับรู้การตัดสินใจเลือกปฏิบัติ, ความรู้สึก, กิจกรรมจิตและแม้กระทั่งการตั้งค่าทางศีลธรรมมีการใช้สิทธิเพียง แต่ในการเลือก เขาเป็นคนที่ทำอะไรเลยเพราะมันเป็นที่กำหนดเองทำให้ไม่มีทางเลือก เขาได้รับการปฏิบัติในการไม่ฉลาดหรือปรารถนาสิ่งที่ดีที่สุด จิตใจและศีลธรรมเช่นพลังกล้ามเนื้อจะดีขึ้นโดยเฉพาะการถูกนำมาใช้

faculdadesmentaisใช้สิทธิโดยสื่อของเราจะเรียกว่าเป็นการออกกำลังกายของการคิดไม่เพียงเลียนแบบ (จะเป็นเพราะเรื่องนี้จะเรียกว่า "ลอส macaquitos") ทำอะไรบางอย่างเพียงเพราะคนอื่น ๆ คือว่านักร้องและดาราได้และทำ มัน จะ ไม่มากไปกว่าที่จะเชื่อในสิ่งที่คนอื่น ๆ เพียงเพราะเชื่อว่า

หากฝึกอบรมเหล่านี้มีความเห็นเป็นไม่ได้ข้อสรุปเหตุผลของบุคคลนั้นเหตุผลของเขาไม่สามารถจะมีความเข้มแข็ง แต่มีแนวโน้มที่จะลดลงโดยการใช้แรงจูงใจ "การศึกษา" ที่ทำโดยนักเขียนที่ให้แรงจูงใจในการกระทำที่ไม่ได้เช่นเดียวกับ ตามความยินยอมและความรู้สึกของตัวเองและตัวละครที่เป็นสัญลักษณ์และว่างเปล่าและเฉื่อยช้าแทนการใช้งานและมีพลัง

ดังนั้นเจ้าของของการสื่อสารในบราซิลออกจากบราซิลไม่มีทางเลือกในการวางแผนชีวิตของพวกเขาและพบว่ามีความต้องการของคณะอื่นใดตามที่ลิงเลียนแบบตั้งแต่วิธีการสื่อถูกสร้างขึ้นโดยกลุ่มที่โดดเด่นในคุณภาพของบราซิล

 คณาธิปไตยว่าตั้งแต่ 1500 จัดการสื่อที่ทำประเทศเรากำลังมีชีวิตหมดสติจินตนาการร่วมกันที่ไม่แข็งแรง

Brasiliansk kultur er det lite identitet og vi høster frukter: automater og illiberal.

Den individualitet er en av velvære elementer bør være fri til å danne meninger og uttrykke sine meninger uten reservasjon, men de normer og skikker kan føre til alvorlige konsekvenser for den intellektuelle. De dogmer , doktriner, ideologier kan være hindringer fysisk eller moralsk, men når det er fare for frihet manifesterer. Påskudd er en av karakteristikkene og deres meninger, negativ vil det være frustrasjon, mindre skadelig å bryte loven tillatt.

Det er entusiastisk publikum ha meninger som kommer til ditt hjem tv, internett og andre, i form av sammenfiltrede handlinger uavhengig av deres vilje og natur, som uten berettiget grunn, kan gjøre skade på andre, kan være og de viktigste sakene helt absorbert av lytteren som trenger å bli styrt av de ugunstige følelser som disse bildene når nødvendig av aktiv innblanding av seerne. Den individets frihet og ikke massification av idioti.

Bør begrenses til; Det bør ikke bli en plage for andre i Brasil kommunikasjon middel for bestått disse grensene og vi høster i dag en bokstavelig tull av programmer ikke utdanne og i henhold til sin egen tilbøyelighet og dom i ting som angår samme, for det samme grunner som viser at mening bør være "gratis", også bevise at hun skjuler overgrep og bærer sitt syn i praksis en samfunnsøkonomisk kostnad.

Selvfølgelig menneskeheten er ikke ufeilbarlig; sine sannheter, for det meste, er bare halvsannheter; at mening enhet, med mindre resulterende sammenlignings mer komplett og uten motsatte meninger, er ikke ønskelig og mangfold er ikke et onde, men en god, men ufullkommen er den brasilianske medier, viser ulike livserfaringer og utmattende "fritid" og repeterende.
denne gratis omfang bør gis til karakteren av varianter, med forbehold for andre og at verdien av forskjellige moduser av livet skal være bevist i praksis, i dette tilfellet, massekommunikasjon, her andre land har ikke vært i stand til å prøve å forbedre individualitet, føre til sunn fornuft at tegnene i den lille skjermen eller selv  av "historier" er regelen for oppførsel, det er som ønsker en av de viktigste ingrediensene i mennesket, selv om momentan disse bør ikke en "performance" individuell lykke være den viktigste ingrediensen i individuell og sosial fremgang.

I å opprettholde dette prinsippet, den største vanskeligheten for å bli møtt på TV-programmer eller filmer, vurdere middel til en slutt gjenkjent, men likegyldighet av folk generelt til slutten selv og er en intellektuell og personlig annullert.

Hvis dette var den frie utvikling av individualitet er en av de grunnleggende velvære; som ikke bare er et element av samordning med alle som er oppnevnt av sivilisasjon vilkår, leseferdighet, utdanning, kultur, så ja, den brasilianske medier kan kalles kompleks mutt.

Det er en fare for at frihet bør være undervurdert, og justering av grensene mellom det og sosial kontroll presentert av latterlige skuespillere på en søndag, der hån og andre baksnakking og hvor individualitet ser ekte.

 Tull og ekstraordinære vanskelighets lærere og foreldre ofte tror det er individuelt spontanitet og er enig og sier selv og mener er vanlige former for tenkning som har noen egenverdi verdt eller fortjener noen respekt for sine egne.De fleste brasilianere tenker på menneskeheten som de er nå (for dem er å gjøre det de er), jeg kan ikke forstå hvorfor disse skjemaene.

Begynnelsen av vår kommunikasjon alltid gått gjennom ingen spontanitet, men tror det skal være god nok for alle.

Massification av operant idealisering modus tar en skam spontanitet, men den harde delen er at dette er en del av den ideelle av de fleste moralske og sosiale reformatorer, kan det også være en plage og kanskje opprørsk obstruksjon av en karakter er mer tragedie fra Dostojevskij til generell aksept for at disse reformatorene, i sin egen dømmekraft, tror vil være best for den brasilianske middelmådighet.

Wilhelm VonHumboldt at "i slutten av mannen, eller det som er foreskrevet av dikterer av grunn, evig og uforanderlig og ikke foreslått av vage ønsker og forbigående, er det største og mest harmonisk utvikling av hans krefter til en komplett og konsistent hele"; at derfor det objekt "i den forstand at ethvert menneske."

Ustanselig skal lede sin innsats, og spesielt til de som ønsker å påvirke sine jevnaldrende ikke stereotypier, men i "frihet og variasjon av situasjoner"; og fra unionen av disse oppstår "individuell handlekraft og flere mangfold", som kombinerer, vises det individualisme.
Individualisme er forvirret med egoisme, eller fra en annen gruppe, for eksempel alle som bruker svart støvel og jakke svart og mørk skjorte er Punk, dette er ikke individualisme, men stereotypi .

I "originalitet". Og ikke sameness av kulturelle programmer, sangene "back" ordet drikke alkohol ser ut som søte, "folk er vant" til denne læren og andre og høste fruktene, rangert landets tredje i sykdommer relatert til denne praksisen .

Ikke finne en så høy verdi på individualitet. Ingen idé for god oppførsel som er folk bør gjøre absolutt ingenting, men kopierer hverandre, det er som kopi i Brasil.

Jeg ønsker ikke å si at folk ikke skal sette i deres levemåte og for gjennomføringen av sine bekymringer, uansett deres egen dømmekraft, for å imponere eller sin egen individuelle karakter.
På den annen side ville det være absurd å late som folk bør leve som om ingenting hadde kunnskap om verden før de kom til å gjøre det samme som en skuespiller eller handling kan være sant med mindre som erfaring, men har ennå ikke gjort noe for å vise at en modus for eksistens , eller retningslinjer er å foretrekke fremfor en annen . Ingen benekter at folk bør bli undervist og opplært i sin ungdom å møtes og dra nytte av visse resultater av menneskelig erfaring

Men det er et privilegium og god tilstand av et menneske, nådde modenhet av hans mentale fakulteter, bruk og erfaring på sin egen måte å tolke. . Det er for ham å finne ut hvilken del av innspilt erfaring er ordentlig gjelder sine egne omstendigheter og karakter
er de tradisjoner og skikker av andre mennesker, til en viss grad, bevis på hva deres erfaring har lært dem;presumptive bevis, og som sådan, gjør ikke krav til sin ærbødighet: Men, i den første.

Place, kan deres erfaring være for smal som vi ser i Brasil har spilt en sannhet med denne grunn. Dernest kan deres tolkning av erfaring og bli vist korrekt, men uegnet for dannelsen av vanlige omstendigheter og vanlige tegn.

Og i denne situasjonen, eller hans karakter bak upassende måter og ikke bare pedagogisk eller utvikle noen av de egenskapene som er karakteristiske begavelse av et menneske.

Hvor menneskelig persepsjon fakulteter, dømmekraft, diskriminering, følelse, mental aktivitet, og selv moralsk preferanse, utøves bare i å gjøre et valg. Den som gjør noe fordi det er skikk gjør ikke noe valg. Han får ingen praksis i kresne eller ønsker hva som er best. Den mentale og moralske, som de muskulære krefter, er forbedret bare ved å bli brukt.

De faculdadesmentais utøvd av våre medier er kalt inn ingen trening å tenke på, bare imitere, (vil være på grunn av dette kalles "los macaquitos"), å gjøre noe bare fordi andre, nemlig at sjarmøren og stjerne gjorde og gjøre det gjørikke mer enn å tro på noe bare fordi andre mener.

Hvis disse trenere menings er ikke avgjørende for årsaken til denne personen, kan hans grunn ikke bli styrket, men vil trolig bli svekket ved å vedta de "pedagogiske" insentiver laget av forfattere som gir insentiver for en handling er ikke som er etter samtykke og sine egne følelser og karakter er symbolsk og tom, inert og sløv, i stedet for aktiv og energisk.

Dermed eierne av kommunikasjon i Brasil forlate den brasilianske noe valg i sine liv planer, og finner ut at har ikke behov for noen andre fakultet som imitasjon aper siden medie middel ble dannet av en dominerende gruppen i den dårlige kvaliteten på Brasil.

 Oligarkiet at siden 1500 håndterer media gjort landet vi lever en ubevisst kollektive fantasi usunn.

cultura brasileña hay poca identidad y que están cosechando los frutos: autómatas y no liberal.

La individualidad es uno de el bienestar de los elementos deben estar libres de formarse opinión y expresar sus opiniones sin reserva, sin embargo, las normas y costumbres pueden conducir a consecuencias nefastas para el intelectual. Los dogmas , doctrinas, ideologías pueden ser un obstáculo físico o moral, pero cuando hay peligro para los manifiestos de libertad. La pretensión es una de las características y sus opiniones, negativo habrá frustración, a menos perniciosa violar la ley permitida.

Hay multitud entusiasta que monta opiniones que vienen a su casa la televisión, internet y otros, en la forma de los actos enredados con independencia de su voluntad y la naturaleza, que, sin causa que lo justifique, puede hacer daño a los demás, puede ser y los casos más importantes absolutamente absorbido por el oyente que necesitan ser controlados por los sentimientos desfavorables que estas imágenes cuando sea necesario por la interferencia activa de los espectadores. La libertad de la masificación y no de la idiotez.

Debe limitarse a; No debe convertirse en una molestia para los demás medios de comunicación del Brasil del pasado de estos límites y cosechar hoy un sentido literal de programas no educan y según su propia inclinación y el juicio en lo que es del mismo, para el mismo razones que muestran que la opinión debe ser "libre", también demuestran que se esconde el abuso y la lleva a la práctica sus puntos de vista en un coste social.

De la humanidad por supuesto, no son infalibles; sus verdades, en su mayoría, son sólo medias verdades; esa unidad opinión, a menos que resulta comparación más completa y libre de opiniones opuestas, no es deseable y la diversidad no es un mal, pero una buena, aunque imperfecta, son los medios de comunicación brasileños, mostrar diferentes experiencias de vida y está agotando el "tiempo libre" y repetitivo.
este campo libre debe tener en cuenta el carácter de las variedades, sin perjuicio de los demás y que el valor de los diferentes modos de vida debe ser probado en la práctica, en este caso, la comunicación de masas, aquí otros países no han sido capaces de tratar de mejorar la individualidad, conducen al sentido común de que los personajes de la pequeña pantalla o el auto  de "historias" son la regla de conducta, no querer uno de los ingredientes principales del ser humano, aunque momentánea éstos , no es un "rendimiento" felicidad individual debe ser el ingrediente principal del progreso individual y social.

En el mantenimiento de este principio, la mayor dificultad que se encontró en los programas de televisión o películas, la evaluación de los medios para un fin reconocido, pero la indiferencia de la gente en general al fin en sí mismo y es un vacío intelectual y personal.

Si este fuera el libre desarrollo de la individualidad es uno de el bienestar básico; que no sólo es un elemento de coordinación con todos los que son designados por los términos civilización, la alfabetización, la educación, la cultura, entonces sí, los medios brasileños pueden ser llamados mutt compleja.

Es un peligro que la libertad debe ser infravalorado, y el ajuste de los límites entre ésta y el control social presentado por los actores ridículos en un domingo, donde la burla y otra detractora y donde la individualidad está buscando real.

 Los maestros sin sentido y la extraordinaria dificultad y los padres a menudo piensan que es la espontaneidad individual y de acuerdo e incluso dice y piensa que es modos comunes de pensamiento como tener cualquier valor intrínseco o merecer ningún respeto por su propia cuenta. La mayoría de los brasileños piensan de la humanidad como lo son ahora (para ellos es hacer lo que son), no puedo entender por qué estas formas.

El comienzo de nuestras comunicaciones siempre ha pasado por ninguna espontaneidad, pero creo que debería ser lo suficientemente bueno para todo el mundo.

La masificación de la idealización modo operante toma una espontaneidad desgracia, pero la parte difícil es que esto es parte de el ideal de la mayoría de los reformadores morales y sociales, incluso puede ser una molestia y obstrucción tal vez rebelde de un personaje es más tragedia de Dostoievski a la aceptación general de que estos reformadores, en su propio juicio, piensan que sería mejor para la mediocridad brasileña.

Wilhelm VonHumboldt que "el fin del hombre, o lo que es prescrito por los dictados de la razón, eterna e inmutable, no sugeridas por deseos vagos y transitorios, es el desarrollo más grande y más armonioso de sus poderes en un todo completo y consistente"; que, por lo tanto, el objeto "en el sentido de que cada ser humano."

Sin cesar debe dirigir sus esfuerzos y sobre todo para aquellos que deseen influir sobre sus pares no estereotipos, sino en "la libertad y la variedad de situaciones"; y de la unión de éstos surgen "vigor individual y la diversidad múltiple", que se combinan, no parece individualismo.
El individualismo se confunde con el egoísmo, o bien, de un grupo diferente, por ejemplo, todos los que usan botas de negro y una chaqueta camisa de color negro y oscuro es punk, este no es el individualismo, pero estereotipo .

En la "originalidad". Y no la uniformidad de los programas culturales, las canciones "sertão" del alcohol bebida palabra aparece tan dulce, "la gente está acostumbrada" a esta doctrina y otros y cosechar los frutos, el país ocupa el tercer lugar en las enfermedades relacionadas con esta práctica .

No encontrar un valor tan alto en la individualidad. La idea de que nadie de la excelencia en la conducta que la gente debe hacer absolutamente nada más que copiar el uno al otro, hay que copia en Brasil.

No quiero a decir que la gente no debe poner en su forma de vida y para la realización de sus preocupaciones, cualquiera que sea su propio criterio, para impresionar o su propio carácter individual.
En el otro lado, sería absurdo pretender que la gente debe vivir como si nada tenía conocimiento del mundo antes de que vinieron a hacer lo mismo que un actor o un acto puede ser cierto a menos experiencia similar, pero ha todavía no se ha hecho nada para demostrar que un modo de existencia , o que una conducta es preferible a otra . Nadie niega que las personas deben ser enseñados y entrenados en su juventud para conocer y beneficiarse de ciertos resultados de la experiencia humana

Pero es el privilegio y el buen estado de un ser humano, alcanzado la madurez de sus facultades mentales, el uso y la experiencia de su propia manera de interpretar. . Es para él para averiguar qué parte de la experiencia registrada es adecuadamente aplicable a sus propias circunstancias y carácter
son las tradiciones y costumbres de otras personas, en cierta medida, la evidencia de lo que su experiencia ha les enseñó; prueba de presunción, y como tal, no reclama a su deferencia: pero, en la primera.

Lugar, su experiencia puede ser demasiado estrecha como vemos en Brasil han jugado una verdad con este motivo. En segundo lugar, su interpretación de la experiencia y puede demostrarse correcta, pero todavía impropias para la formación de las circunstancias habituales y los caracteres habituales.

Y en esta situación o su personaje detrás de formas inapropiadas y no sólo educativa o desarrollar alguna de las cualidades que son el distintivo de la dotación de un ser humano.

Donde las facultades de percepción humana, el juicio, la discriminación, el sentimiento, la actividad mental, moral e incluso de preferencia, se ejercen sólo en hacer una elección. El que no hace nada porque es la costumbre no hace ninguna elección. Se gana en ninguna práctica más exigentes, o en desear lo que es mejor. El mental y moral, al igual que los poderes musculares, se mejoran sólo siendo utilizado.

Los faculdadesmentais ejercidas por nuestros medios de comunicación se ponen en ningún ejercicio de pensar, simplemente imitan, (será debido a esto se les llama "los macaquitos"), hacer algo sólo porque los demás, a saber, que el galán y protagonista hicieron y hacen que hace no más de creer en algo sólo porque otros creen.

Si estos formadores de opinión no son concluyentes por la razón de esa persona, su razón no puede ser fortalecida, pero es probable que sea debilitada por la adopción de los incentivos "educativos" hechas por escritores que dan incentivos para que un acto no se como lo son consentimiento y de acuerdo a sus propios sentimientos y el carácter es simbólico y vacío, inerte y torpe, en lugar de activo y enérgico.

Por lo tanto, los propietarios de las comunicaciones en Brasil dejan el brasileño ninguna opción en sus planes de vida, y encontrar que no tiene ninguna necesidad de cualquier otra facultad como monos de imitación desde los medios de comunicación fueron formados por un grupo dominante en la mala calidad de Brasil.

 La oligarquía que desde el año 1500 se ocupa de los medios de comunicación hicieron que el país estamos viviendo un inconsciente imaginario colectivo poco saludable.

巴西文化有一點身份，我們正在收穫果實：自動機和不自由的。

該 個性是元素的幸福應該是免費的，形成意見和表達毫無保留的意見之一，然而，規範和習俗可能導致對智力造成嚴重後果。該教條，教義，意識形態可能阻礙肉體上還是精神上，但是當有危險的自由體現。假裝是的特點和自己的觀點之一，負會有挫折感，除非惡性打破允許的法律。

有熱情的觀眾騎著來你家的電視，互聯網和其他的意見，在糾結行為的形式，無論他們的意願和性質，其中，沒有正當理由，可以做傷害他人，可以和最重要的情況下，由需要由需要的這些圖像時由觀眾的有源干擾的不利的感情來控制偵聽絕對吸收。白痴的個人，而不是大眾化的自由。

應限於; 它不應該成為滋擾他人通過這些限制巴西通信手段，我們今天獲得的節目文字廢話不教育並根據自己的傾向和判斷事情涉及相同，對同一其中的原因顯示，認為應該是“自由”，也證明了她隱藏虐待和攜帶他的觀點付諸實踐社會成本。

當然，人類是不可能不犯錯; 他們的真理居多，只有半真半假; 該意見單位，除非得到的比較更加完整和自由相反的意見，是不可取的和多樣性是不是一個邪惡的，但一個好的，但不完全是巴西媒體，展現不同的生活經歷並耗盡“休閒”和重複的。
這個免費的範圍應給予的品種特性，不損害他人和生活的不同模式的值應該在實踐中證明，在這種情況下，大眾傳播，在這裡其他國家都沒有能夠盡量完善個性，導致常識，小屏幕或的人物自  “故事”是行為的規則，有希望的人的主要成分之一，雖然一時這些，而不是一個“業績”個人的幸福應該是個人和社會進步的主要成分。

在維護這一原則，在電視節目或電影可能遇到的最大困難，評估手段認可的結束，但人一般到最後本身的冷漠，是一個智力和個人無效。

如果這是個性的自由發展是基本的福利之一; 這不僅是協調所有元素誰是文明而言，識字，教育，文化任命，那麼，巴西媒體可以稱為複雜的小狗。

這是一種危險，即自由應該被低估，而且它和社會控制之間的界限被荒謬的演員在一個星期天，這裡的嘲弄和其他誹謗和個性的地方是尋找真正呈現的調整。

 廢話和非凡的難度老師和家長往往認為這是個人的自發性和認同，甚至說，認為是一種思維方式共同具有的內在價值或值得為自己的任何方面。大多數巴西人認為人類的，因為他們現在（他們是做他們是什麼），我不明白為什麼這些形式。

我們的通信的開始總是通過無自發性消失，但認為它應該是足夠好給大家。

操作性理想化模式的大眾化需要一個恥辱的自發性，但難的是，這是部分的最有道德和社會改革的理想，它甚至可能是一個滋擾和字符也許叛逆梗阻更悲劇從陀思妥耶夫斯基的普遍接受，這些改革者，在他們自己的判斷，認為將是最適合巴西平庸。

威廉VonHumboldt “人，或者是什麼原因，永恆的和不可改變的，而不是由莫名的慾望和瞬態，是他的權力最大，最和諧的發展到了一個完整的和一致的整體建議使然規定的終結”; 即，因此，對象“在這個意義上，每個人”。

不斷應指導他們的努力，特別是對那些誰希望影響他們的同齡人不定型，但在“自由和各種各樣的情況”; 從工會的這些出現“個人的活力和多個分集，”相結合，在那裡出現的個人主義。
個人主義混淆自私，或者從不同的組，例如，大家誰採用黑色的引導和外套黑色和深色襯衫是朋克，這是不是個人主義，但刻板印象。

在“創意”。而不是文化節目的千篇一律，歌曲“腹地”字喝酒，“人們習慣於”這種學說和其他人並收穫果實出現甜，全國與此相關的疾病的實踐中排名第三。

找不到關於個性化的高值。在追求卓越的行為是人們應該什麼都不做，但複製彼此的任何人的想法，也有在巴西副本。

我不想以說，人們不應該把他們的生活方式以及對他們的關注，不管自己的判斷，為了引人注意，或者自己的個性行為，
在在另一方面，這將是荒謬假裝，人們應該生活好像什麼也沒有對世界的認識，才跑來做同樣的事情，作為一個演員或行為可能是，除非般的體驗真實的，但還沒有做過任何表明存在的一種方式 ， 或行為是優於另。沒有人會否認，人們應該教和在他的青年培訓，以滿足和人類經驗一定的成果中受益

但它的特權，一個人的良好狀態，達到了他的心智，使用和經驗的成熟以自己的方式來詮釋。，是他要找出記錄體驗的一部分，是正確適用於自己的情況和性格
是傳統和其他人的習俗，在一定程度上，是什麼他們的經驗證據已經教給他們; 推定證據，因此，不主張給他的尊重：但是，在第一。

的地方，他們的經驗可能是因為我們在巴西看到都起到了真理與這個原因太狹隘。其次，他們的經驗和解釋可以證明正確的，但不適合習慣的環境和習慣的字符的形成。

而在這種情況下，還是他身後不恰當的方式性格不僅教育或發展任何這是一個人的獨特禀賦的品質。

凡人類感知院系，判斷，識別，感情，心理活動，甚至道德偏好，行使只有在作出選擇。他誰做任何事情，因為這是自定義的讓人無從選擇。他斬獲挑剔或渴望什麼是最好的做法沒有。在精神和道德的，如肌肉的力量，只能由所使用的改善。

該faculdadesmentais通過我們的媒體行使被稱為成不運動的思考，簡單模仿，（會因為這個被稱為“洛杉磯macaquitos”），做事情只是因為別人，即萬人迷和明星做了，做它確實不超過在相信的東西，只是因為別人相信。

如果認為這些教練都沒有確鑿的那個人的原因，他的理由不能得到加強，但很可能採取由作家誰給獎勵的行為提出了“教育”的激勵被削弱不能因為是根據同意和自己的感受和性格是象徵性的，空的，惰性的，水波不興，而不是活躍，精力充沛。

因此，在巴西通信的業主離開巴西沒有選擇，在他們的生活計劃，發現已經不需要任何其他教師作為自媒體的手段模仿猩猩是由主導集團在巴西的質量差形成的。

 自從1500處理媒體提出的國家，我們生活的無意識的寡頭集體想像不健康的。

Бразильська культура існує мало ідентичності, і ми пожинаємо плоди: автомати і ліберальне.

Індивідуальність є одним з благополуччя елементів повинні бути вільні , щоб сформувати свою думку і висловлювати свою думку без застережень, однак, норми і звичаї можуть призвести до тяжких наслідків для інтелектуального. У догми , доктрини, ідеології можуть бути перешкоди фізично або морально, але коли є небезпека для маніфестів свободи. Претензія є однією з характеристик і їх думки, негативне буде розчарування, якщо не згубним порушення закону допускається.

Існує ентузіазму натовпу верхом думки, які приходять на ваш домашній телевізор, Інтернет і інші, у вигляді заплутаних актів незалежно від їх волі і характеру, які, без поважної причини, може завдати шкоди іншим, може бути, і найважливіші справи абсолютно поглинена слухача, які повинні знаходитися під контролем несприятливих почуттів, що ці образи, коли цього вимагає активного втручання глядачів. Свобода особистості і не массификация ідіотизму.

Повинно бути обмежена; Це не повинно стати перешкодою для інших Бразильська зв'язку засоби пройшли ці обмеження, і ми пожинаємо сьогодні буквальним нонсенс програм не просвіщати і за його власним схильності і судження в речах, які стосуються того ж, для того ж причини, які показують, що думка повинна бути "вільними", а також довести, що вона приховує зловживання і несе свої погляди в життя соціальні витрати.

Звичайно людство не непогрішний; їх істини, в основному, є лише напівправда; що блок думку, якщо врезультаті порівняння більш повної та вільної від протилежних думок, не є бажаним і різноманітність не є злом, але хороший, але недосконале є бразильські ЗМІ, показують різні життєвий досвід і вичерпавши "дозвілля" і повторювані.
Цей вільний охоплення слід приділяти характеру сортів, без шкоди для інших і що цінність різних режимів життя повинна бути доведена на практиці, в даному випадку, масові комунікації, тут інші країни не змогли спробувати поліпшити свою індивідуальність, призводять до здорового глузду , що характери маленького екрану або Я  з "історій" є правилом поведінки, тобто бажання один з головних компонентів людської істоти, хоча і миттєва ці , а не «спектакль" індивідуальне щастя повинно бути основним компонентом індивідуального і соціального прогресу.

При підтримці цього принципу, найбільші труднощі, які можуть виникнути в телевізійних програмах або фільмах, оцінці засобів до кінця визнаної, але байдужість людей в цілому до самого кінця і є інтелектуальною і особистої недійсним.

Якби це було вільний розвиток індивідуальності є одним з основних добробуту; який є не тільки елементом координації з усіма, хто призначаються цивілізації термінів, грамотності, освіти, культури, то так, бразильські ЗМІ можна назвати комплекс собачка.

Це небезпека того, що свобода повинна бути недооцінений, і коригування меж між ним і соціального контролю, представлений смішних акторів у неділю, де знущання і інші лихослів'я і де індивідуальність дивиться реально.

 Дурниця і надзвичайні труднощі вчителі та батьки часто думають, що це індивідуальна спонтанність і згоден, і навіть говорить, і думає, що це найбільш часто зустрічаються способи мислення, як такі, що будь-яку внутрішню цінність або заслуговують ніякої поваги до своєї власної. Більшість бразильців думати людства, як зараз (для них, щоб робити те, що вони є), я не можу зрозуміти, чому ці форми.

Початок нашого спілкування завжди йшли не по спонтанності, але думаю, що це повинно бути досить хорошим для всіх.

Массификация режиму оперантного ідеалізації приймає неподобства спонтанність, але тверда частина є те , що це є частиною з ідеалу більшості моральних і соціальних реформаторів, це може навіть бути неприємністю і , можливо , бунтівний закладеність персонажа більше трагедії від Достоєвського до загального визнання , що ці реформатори, на їхню думку, думаю буде краще для бразильської посередності.

Вільгельм VonHumboldt , що "кінець людини, або те , що наказано веліннями розуму, вічною і незмінною , а не запропонованих неясними бажаннями і минущого, є найбільшим і найбільш гармонійний розвиток його повноважень до повного і послідовного цілому"; що, отже, об'єкт "в тому сенсі , що кожна людська істота."

Невпинно повинні направляти свої зусилля і особливо для тих , хто хоче впливати на своїх одноліткам не стереотипи, а в "свободу і різноманітність ситуацій"; і від союзу з них виникають "індивідуальної бадьорості і множинного різноманітності," які поєднують в собі, з'являється індивідуалізм.
Індивідуалізм плутати з егоїзмом, або, з іншою групою, наприклад, кожен , хто використовує чорний черевик і куртку чорний і темно - сорочка Punk, це не індивідуалізм , але стереотип .

В "оригінальності". І не однаковість культурних програм, пісні "суша, що простягається від узбережжя вглиб материка" слово алкогольний напій виглядає як солодкий, "люди звикли" до цього вчення і інші, і пожинати плоди, країна займає третє місце в захворюваннях, пов'язаних з цією практикою ,

Чи не знайти, як високе значення на індивідуальність. Ідея Нічий передового досвіду в області поведінки, яке люди не повинні робити абсолютно нічого, але копіювати один одного, тобто в якості копії в Бразилії.

Я не хочу , щоб сказати , що люди не повинні ставити в їх спосіб життя і поведінку своїх проблем, незалежно від їх власної думки, щоб зробити враження або свого власного індивідуального характеру.
З з іншого боку, було б безглуздо робити вигляд , що люди повинні жити так , як ніби нічого не було відомо про світ , перш ніж вони прийшли , щоб зробити те ж саме , як актор або акт може бути правдою , якщо , як досвід, але ще поки не зробили нічого , щоб показати , що спосіб існування , або поведінки переважніше іншого , Ніхто не заперечує , що люди повинні бути навчені і вчив у своїй юності , щоб зустрітися і отримати вигоду з певних результатів людського досвіду

Але це привілей і хороший стан людської істоти, досягли зрілості його розумових здібностей, використання і досвіду по - своєму тлумачити. . Це для нього , щоб з'ясувати , яка частина записаного досвіду належним чином ставиться до своїх власних умов і характеру
є традиції і звичаї інших людей, певною мірою, свідчить про те, що їх досвід уже навчив їх; презумпція докази, і як такий, що не претендує на його шанобливістю: але, в першу чергу.

Місце, їх досвід може бути дуже вузьким, як ми бачимо, в Бразилії зіграли правду з цієї причини. По-друге, їх трактування досвіду і може бути показана правильно, але не підходить для формування нормальних умов і звичайних символів.

І в цій ситуації або його характеру за неналежним чином і не тільки освітніх або розвивати будь-якої з якостей, які є відмітною наділення людини.

Там, де людське сприйняття здатності, судження, дискримінація, почуття, розумова діяльність і навіть моральна переваги, здійснюються тільки в зробити вибір. Той, хто нічого не робить, тому що це звичай не має ніякого вибору. Він не одержує не практику в розпізнаванні або бажаючи, що краще. Розумовий і моральне, як і м'язових повноважень, поліпшуються тільки використовуються.

У faculdadesmentais здійснюється нашими ЗМІ покликані в не проявляти мислення, просто наслідувати, (буде з - за цього називають "лос - macaquitos"), робити що - то тільки тому , що інші, а саме , що серцеїд і зірка робили і роблять він робить не більш , ніж вірити в те , тільки тому , що інші вважають.

Якщо ці тренери думки не є остаточними через цю людину, його розум не може бути посилена, але, ймовірно, буде ослаблена шляхом прийняття "освітні" стимули, зроблені авторами, які дають стимули для акту не є, як відповідно згоди і свої власні почуття і характер є символічним і порожнім, інертні і млява, а не активним і енергійним.

Таким чином, власники комунікацій в Бразилії залишити бразильця не було вибору в своїх життєвих планах, і вважаю, що не потребує будь-якої іншої факультет, як імітація примати Оскільки засоби масової інформації були сформовані домінуючою групою в низькій якості Бразилії.

 Олігархія , що з 1500 року займається ЗМІ зробили країну ми живемо в несвідомому стані колективного уявинездоровим.